EZANLA NAMAZ ARASI

Ezanla namaz arası

Torunu, pamuk gibi bembeyaz sakallı, nur yüzlü dedesine merakla soruyor:
“Dedeciğim! Bir insanın ömrü ne kadar olur?”
Dede tatlı bir gülücükle: “Ezanla namaz arası kadar yavrucuğum.”
deyince torun: “Nasıl yani, ömür bu kadar kısa mı?” der.


Dede: “Evet yavrum. ömür, namazsız ezanla, ezansız namaz arası kadardır.” diye cevap verir.
Torun yeniden sorar: “Namazsız ezan ve ezansız namaz sözlerinden ne kastettiğini anlamadım dedeciğim. Bu ne demek açıklar mısın?”
Dede şefkatle ellerinden tuttuğu torununa:
“Bak yavrum, geçenlerde komşumuzun çocuğu doğdu. O çocuğun kulağına ezan okundu değil mi? işte o ezanın namazı kılındı mı? Kılınmadı. O ezan “Namazsız ezan”dı. insan öldüğü zaman kılınan cenaze namazının da ezanı yoktur. O da “Ezansız namaz”dır. Aslında o namazın ezanı insan doğunca okunmuştu kulağına.
“Bak ey insan! Doğdun, ama öleceksin, ömür çabuk biter, hayatını iyi değerlendir. Boşa vakit harcama!” ikazını yapıyordu o ezan. İşte yavrum ÖMüR, EZANLA NAMAZ ARASI KADARDIR. Sakın boşa geçirme. Ömrünü dolu dolu yaşa, bir nefes bile boşluk bırakma!”