ÇAYIN ÖYKÜSÜ

ÇAYIN ÖYKÜSÜ

Bir gün yoksul bir köylü, Söğüt ağaçlarının altına oturmuş,dua ediyormuş.
"Allah'ım! Bir dileğim var senden,eğer olursa tam 9 gün uyumadan dua edeceğim" Diyormuş.
Ve günü gelmiş,dileği olmuş yoksul köylünün.
Tam 9 günde, uyumadan dua etmiş.


Ama,dokuzuncu günün akşamı
Yorgunluktan kapanıvermiş gözleri,
Ve sabaha dek uyuyuvermiş.
Ertesi gün,öfke içinde uyanmış yoksul köylü,
Lanetler yağdırmış gözlerine.
Ve yetinmeyip,kesmiş gözkapaklarını
Kötülük ettikleri için kendisine.
İki küçük et parçası,koparılmış kelebek kanatları gibi düşmüşler yere.
Bir yıl sonra da,
Bir ot sürgün vermiş,gözkapaklarının düştüğü yerden.
Yeşil ince yapraklı bir ot.
Girdiği kapta ki kaynayan suyu,
Köylünün gözlerinden akan kanlar gibi
Kırmızıya boyuyormuş hemen.
İşte insanlar o günden sonra bu kırmızı suyu,
Şekerle içmişler.
Adına da "ÇAY" demişler.
Ama çok içenlerin bir türlü uyku girmemiş gözlerine,
Geceleri uykusuz geçirmişler hep,
O yoksul köylünün yerine.