KALP KIRMAK

KALP KIRMAK

Lise çağlarında bir delikanlı varmış. Sürekli arkadaşlarıyla kavga yapıp onların kalbini kırarmış. Babası bu durumdan çok rahatsızdır. oğluna;
- "bak oğlum sen çok kavga yapıyorsun. bu kapı senin arkadaşlarının kalbi olsun ve sen  hatanı anlamak için her kavga yapışında bu kapıya bir çivi çak. bunu bir ay sürdür bakalım ne kadar geçimsiz olduğunu anlayacaksın" der.


oglu biraz gönülsüz bir tavırla "tamam baba"  der.

çocuk artık her kavga yapışında, her kalp kırışında o kapıya bir çivi çakar. kapıda artık bir sürü çivi olur. Kapıda artık yer kalmaz. Çok geçmeden hatasının farkına varır ve artık kavga yapmamaya, kalp kırmamaya karar verir. bu durumu babasına açar. babası da ona şöyle der;

- "Aferin oğlum. ama şimdi de geçmiş hatalarını telafi etme zamanı. bu kalbini kırdığın arkadaşlarının hepsinin gönlünü alacaksın" der. ve ekler.

- ve seni affeden her arkadaşın için de bu kapıdan bir çivi sökeceksin.

çocuk kabul eder ve tek tek arkadaşlarının gönlünü almaya çalışır.

zamanla arkadaşlarının hepsinden özür diler ve gönüllerini alır. her biri için de kapıdan bir çivi söker. artık kapıda hiç çivi kalmamıştır. babasına der ki;

- "bak babacığım senin bana dediğini yaptım. her barıştığım arkadaşım için de bir çivi söktüm"
babası da bunun üzerine der ki;
- Aferin oğlum sen arkadaşlarının gönüllerini aldın. kapıda hiç çivi kalmadı. ama kapıda halen o çivilerin izi var. Arkadaşlarının kalbi de şuan sana karşı böyle biliyormusun...